بسم ربّی
حدیثی از حضرت زهرا سلام الله علیها هست به این نقل:«بهترین چیز برای زن آنست که مردی او را ببیند و نه او مرد نامحرمی را ببیند.»
در نگاه اول و غیرمتاملانه به این حدیث ممکن است این سوالات به ذهن خطور کند که آیا در جامعه کنونی ممکن است زن بتواند اینگونه زندگی کند؟آیا واقعاً اسلام اینقدر متعصبانه فکر میکند؟آیا خود حضرت زهرا هم چنین بوده است؟!!!و...
این نگاه نگاهیست که اکثر مردم به این حدیث دارند؛ حتی برخی از اساتید خودم هم چنین برداشتی را به ما آموختند!!
اما یکی از اساتید بسیار متفکرم این حدیث را بگونه ای دیگر برایمان تفسیر کرد:
اینکه حضرت زهرا سلام الله علیها چنین زندگی ای را بهترین وجه زندگی زن میدانند؛ به این معنا نیست که زن باید طریق گوشه نشینی را اتخاذ کند و یا خود را از همگان مخفی کند چرا که خود حضرت نیز اینگونه نمی زیسته اند. در جریانات متعدد نیز می بینیم که هم حضرت زهرا در حضور مردان سخن گفته اند و هم مردان با ایشان.نگاه درست به این حدیث آنست که حضرت تعالی زندگی زن را در این میدانند که جامعه ی زنان آنقدر بر تواناییهای خود بیفزایند که دیگر احتیاجی به معاشرت و برخورد با نامحرمان نداشته باشند.یعنی پزشک متخصص زن داشته باشیم؛ فروشنده زن داشته باشیم و...
پ.ن:سند حدیث: مکارم الاخلاق ج1، ص497، حدیث1727
